Akolici i lektorzy: Życie oddane służbie ołtarzowi i Słowu Bożemu

Carmo Rodeia

14 listopada przypada 36. rocznica powstania Grupy Akolitów Sanktuarium Fatimskiego (port. skrót GASF). Założona w 1985 roku grupa liczy obecnie 38 akolitów w wieku od 9 do 50 lat.

W skład grupy liturgicznej, głęboko zainspirowanej duchowością tego świętego miejsca, wchodzą dzieci, młodzież i dorośli, którzy w większości pochodzą z Cova da Iria i z parafii w Fatimie. Po odbyciu wstępnej formacji i obrzędzie ustanowienia, zostają oficjalnie akolitami Sanktuarium Fatimskiego.

„Droga akolitów do godnego wypełniania ich służby prowadzi, bez wątpienia, przez odpowiednią formację oraz gorliwe uczestniczenie w liturgii”, mówi ks. Joaquim Ganhão, dyrektor Departamentu ds.  Liturgii w wywiadzie dla miesięcznika „Voz da Fátima” („Głos Fatimy”). Informuje też, że Sanktuarium co roku organizuje kurs dla nowych akolitów oraz zajęcia formacyjne dla tych, którzy już pełnią tę posługę. Oprócz formacji ogólnych organizowanych przez Sanktuarium, grupa koordynująca służbę akolitów opracowuje własny program, obejmujący: comiesięczne spotkanie formacyjne w zakresie duchowości i liturgii, spotkania integracyjne (dwa w roku) oraz wycieczkę o bogatym programie kulturalnym.

„Kładziemy ogromny nacisk na to, aby posługa akolitów była przede wszystkim wyrazem wewnętrznej postawy służby, pełnionej w harmonii ze sprawowanym misterium”, podkreśla ks. Joaquim Ganhão.

„Liturgia nie może zostać sprowadzona do sztucznie odgrywanego «spektaklu»; liturgia jest zawsze celebrowaniem misterium Chrystusa i każdy, kto w nim uczestniczy, musi się z nim w pełni identyfikować; musi pozostawać w harmonii z tym misterium, aby spłynęła na niego i zamieszkała w nim ofiarowana mu łaska”, wyjaśnia. I dodaje, że niezbędnemu uczestnictwu zewnętrznemu, które powinno być piękne i godne, musi koniecznie towarzyszyć prawdziwe wewnętrzne zaangażowanie.

„Liturgia to przekazywanie zawsze aktualnych chrześcijańskich prawd wiary. W Fatimie dodatkową inspiracją jest dla nas świadectwo św. Franciszka Marto i jego postawa nieustannego poszukiwania Boga oraz głębokiego przeżywania niewypowiedzianej tajemnicy obecności Jezusa w Eucharystii”, przypomina ks. Ganhão. Święty Franciszek Marto jest w Portugalii patronem akolitów, a przede wszystkim akolitów Sanktuarium Fatimskiego.

Grupa lektorów liczy 58 członków, których wiek waha się od 42 do 78 lat.

Dyrektor Wydziału ds. Liturgii uważa, że aby pełnić posługę lektora potrzebne jest bardzo gruntowne przygotowanie: „Aby głosić Słowo Boże innym ludziom, lektor musi umieć przyjąć je w sobie, w posłuszeństwie Duchowi Świętemu. Musi codziennie rozważać Słowo Boże, aby coraz głębiej i coraz lepiej je rozumieć. Ale przede wszystkim powinien całym swoim życiem dawać świadectwo o Jezusie”. Ks. Joaquim Ganhão dodaje jeszcze: „Lektor musi być prawdziwym oblubieńcem Słowa Bożego. Kiedy podczas Eucharystii opuszcza swoje miejsce, aby głosić Słowo Boże, to tak, jakby udawał się do swej oblubienicy, aby ją ukazać i przedstawić całemu zgromadzeniu, które ma ją zrozumieć i pokochać. Bez wątpienia nie wystarczy umieć czytać – żeby wygłosić czytanie tak, aby dotarło ono do serc wszystkich członków zgromadzenia, trzeba zgłębić jego duchowy wymiar”.

Fatima jest szczególnym miejscem pielgrzymowania i celebrowania wiary

Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii stwierdza: „Pobyt w sanktuarium winien oczywiście stanowić punkt kulminacyjny pielgrzymki i czas nawrócenia, ukoronowany skorzystaniem z sakramentu pokuty; czas szczególnych form modlitwy jak dziękczynienie, błaganie, prośba o wstawiennictwo. Zależy to od charakteru sanktuarium i od celów pielgrzymki. Celebracja Eucharystii powinna być punktem szczytowym pielgrzymki” (Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii, nr 287).

Aby celebracja Eucharystii była godna i owocna dla pielgrzymów, konieczne jest ustanowienie odpowiednich służb liturgicznych.

Dlatego duszpasterstwo liturgiczne Sanktuarium Fatimskiego dysponuje grupą ponad dwustu woluntariuszy pełniących różne posługi: akolitów, kantorów, lektorów i szafarzy nadzwyczajnych Komunii Świętej.

„Kandydaci do służb liturgicznych przechodzą przez proces rozeznania przez wyznaczonych przedstawicieli Sanktuarium Fatimskiego, którzy akceptują wybrane osoby i kierują je na formacje, przygotowujące do pełnienia konkretnych posług podczas celebracji liturgicznych. Osoby takie muszą wyrazić chęć i dyspozycyjność do uczestniczenia w procesie nieustannej formacji i do pełnienia stałej służby. Kandydatem może być każda osoba ciesząca się dobrą opinią, prowadząca życie zgodne z zasadami wiary chrześcijańskiej. Oczywiście kandydat powinien mieć także określone predyspozycje do służby, do której się zgłasza”, podkreśla ks. Joaquim Ganhão.

„Bycie akolitą to służba, dzięki której możemy czynić liturgię jeszcze piękniejszą. W Sanktuarium Fatimskim pełnimy tę posługę z pokorą i oddaniem, służąc Matce Boskiej na «ołtarzu świata». To wielka odpowiedzialność, zaszczyt i duma, że jestem częścią grupy wolontariuszy od momentu jej powstania.”
LUÍS FERREIRA
Akolita, 50 lat

„Od dzieciństwa staram się sprawować tę posługę z poczuciem wielkiej odpowiedzialności. Przez cały ten czas, próbowałem pogłębiać swoją wiedzę na temat liturgii i pragnąłem pomagać innym młodym ludziom w pełnieniu tej służby. Akolita musi być osobą prostą: służyć poprzez odpowiednie postawy i gesty, działać we właściwym czasie, pozostawać w harmonii z przebiegiem celebracji i być całkowicie oddany Matce Boskiej. My, akolici Sanktuarium Fatimskiego, mamy zaszczyt i możliwość inspirować się bezpośrednio postacią Świętego Franciszka Marto.”
CÉSAR VICENTE
Akolita, 49 lat

„Sens bycia lektorem w Sanktuarium Fatimskim definiują dwa słowa: służba i wdzięczność. Służba Słowu Bożemu, Kościołowi i każdemu pielgrzymowi, który przybywa do Sanktuarium i uczestniczy w Eucharystii. Wdzięczność Sanktuarium za możliwość sprawowania posługi lektora i użyczania mojego głos Bogu, aby każdy mógł usłyszeć Jego Słowo; wdzięczność, bo Słowo Boże «jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce» (Ps 119, 105).”
JOAQUIM DIAS
Lektor